Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική η Γλυκόριζα έχει μια πλούσια και αρχαία ιστορία χρήσης ως φάρμακο. Ο Ρωμαίος Πλίνιος συνιστούσε την κατανάλωση της γλυκόριζας σαν αφέψημα για τη καταπολέμηση του βραχνιάσματος της φωνής και για την ανακούφιση από την πείνα και τη δίψα. Μασώντας τις ρίζες μας βοηθάει στην απεξάρτηση από το τσιγάρο. Αυξάνει τη ροή της χολής και μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, είναι αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό.
Το βότανο είναι ωφέλιμο σε προβλήματα σπλήνας, γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, κολικούς και πρωτοπαθή αδρενοκορτικοειδική ανεπάρκεια, νόσου του Addison, δηλαδή μια κατάσταση ανεπάρκειας του φλοιού των επινεφριδίων όπου παράγεται η κορτιζόλη. Εχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση στον σταφυλόκοκκο (Staphylococcusaurens), τον στρεπτόκοκκο (Streptococcusmutans) και το μυκοβακτήριο (Mycobacteriums megmatis), σημειωτέον οτι ο σταφυλόκοκκος είναι ανθεκτικός στα αντιβιοτικά. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα.
Επίσης, επενεργεί θετικά σε προβλήματα στρες. Σε προβλήματα αρθρίτιδας όπου λαμβάνονται κορτικοειδή σκευάσματα, βοηθά για την καλύτερη λειτουργία των επινεφριδίων και λόγω των προσταγλαδινών και της ισχυρής αντιφλεγμονώδους δράσης της. Τέλος είναι διουρητική και συστήνεται κατά του διαβήτη και της χοληστερίνης.
